hoe voelt het nou?

Ik weet niet hoe het voelt, ik weet niet wat ik voel.
ik weet alleen, dat het niet goed voelt, en dat ik het nooit meer voelen wil.
ik weet dat ik het zat ben, die liefde, dat gebruikt worden door vriendinnen,
ik weet dat ik álles zat ben,
Ik vind zelf dat ik best veel meegemaakt heb
en alles, tot in de details altijd iedereen door moest vertellen.
Ik weet dat het allemaal nog niet klaar is,
dat weet ik zeker.
ik weet zoveel om op te schrijven,
alles wat als snelle schoten door mijn hoofd schieten,
ik zou wel willen om het allemaal op te schrijven,
 maar dat laat mijn hand niet toe, het doet nu al pijn,
maar ik ga door tot het bittere eind,
dat doe ik eigenlijk met alles he,
of niet.
zoals ik zei 'ik heb veel meegemaakt'
dat valt wel mee, ik weet hoe veel dingen voelen,
maar ik weet bijvoorbeeld niet hoe het is om in een leger te moeten vechten
ik weet niet hoe het is om verkracht te worden,
gelukkig maar..
ik ben nog jong, en eigenlijk weet ik helemaal niet zoveel.
maar ik weet als de beste hoe het voelt om in de put te zitten,
eenzaam. zonder hoop.
een hoge toren, een lange tunnel, zonder ramen en een enorm lange weg
naar buiten. het lukt je niet om eruit te komen.
je probeert het iedere dag opnieuw,
weken, manden, jaren, gaan voorbij, en altijd net.
als je te diep bent gezakt, bijna geen licht meer ziet aan het einde van de strijd
dan zie je daar iemand verschijnen, ze gooien een touw naar je toe.
proberen je te helpen.

en morgen komt het vervolg, hihi

God is love,