en dat lukt ze ook heel goed, tot zover
op de helft denken ze dat je het alleen wel kan,
maar dat is niet, zeker niet.
of ze denken dat je te zwaar word,
ze kunnen je niet meer trekken,
of ze vinden het niet de moeite waard, of teveel moeite.
maar dat is het wel, geloof me, voor jou en ook voor mij.
ookal hebben we d\at soms niet door
voor jou betekent het misschien niet veel,
maar voor mij betekent het leven of dood.
a\ls je me op de helft los laat word het hem niet.
ik kon op het begin toch ook niet tegen een stenen muur opklimmen?
hoezo zou ik dat aan het einde wel kunnen dan?
zonder jou, zonder touw, kom ik toch helemaal nergens!
jij denkt dat ik het laatste stukje wel alleen red,
maar dat is helemaal niet waar, je merkt het niet eens he,
en daar zit ik weer op mijn oude vertrouwde kille plekje,
lekker is dat, dankjewel he.
en zo val je steeds dieper in de put,
door de mensen die je steunen, maar
je op het einde toch weer laten gaan.
en zo ging dat bij mij, verschillende keren,
en hetr word erger en erger en op een dag
knapt er iets.
je word mensenscuw, of je pleegt zelfmoord
je doet tenminste iets, ik weet niet wat,
ik kan niet in jouw hoofd kijken natuurlijk,
maar het is niet tof,
dat weet ik dan weer wel
dat is..
remember me dat ik een tekstje moet schrijven morgen over een gelukkig en vrij meisje, hihi
God is love,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten