zondag 27 februari 2011
zaterdag 26 februari 2011
ik zou zo graag
er zijn dingen, die ik ZO graag wil..
zoals, een echte fashionista zijn, of echt stijl hebben, kijk, ik kan wel iedere dag schrijven over de kleren die ik aan heb, maar dat zou me alleen maar een van de zovele meisjes met een blog maken, die blij is met een taillerokje, en die absoluut NIET weet wat fashion of stijl is... Ik zou zo graag iedere dag een enorm stylish outfit aanhebben, maar die outfit's heb ik niet, ik heb daar het talent niet voor, want ja dat moet je daarvoor echt wel hebben hoor.. maar dat kan ik niet..
ik zou ook zo graag, een liedje willen schrijven, een liedje dat erkent word, een écht liedje, met muziek, gitaar of piano spel erbij, iets over de liefde, of over hoe ik me over iets voel, hoe mijn leven steeds maar door gaat, stukje voor stukje, stapje naar stapje, piece by piece, step by step.. Ik zou het zo graag, en dan zelf de akkoorden van de piano of gitaar erbij maken, maar dat kan ik niet..
ik zou ook zo graag, als vervolg op mijn vorige 'ik zou ook zo graag' piano of gitaar kunnen spelen, dat lijken me echt de belangrijkste instrumenten, zoiets is meestal de basis van een liedje.. Ik heb wel een gitaar, en ik heb ook een keyboard gehad, ik heb ook een blokfuit gehad, en ik heb ook nog een klarinet gehad, en daarbij, klarinetles, gitaarles, zangles, maar het enige waar ik nog enigszins een mooi, leuk, geluid uit kan produceren is mijn keel, en zelfs dat valt tegen. Gitaarles, en klarinetles, ben ik allebei mee gestopt, omdat ik de leraar niet zo mocht, ik zou zo graag iets góed kunnen spelen, maar dat kan ik niet..
ik zou ook zo graag, goed willen kunnen dansen. Ik heb voorstellingen gezien waarvan ik begon te denken, waarom kan ik dit niet? waarom hebben me ouders me nooit op dansles gezet, dat is namelijk wel iets wat ik denk dat ik mijn dochter zal laten doen, dansen is écht een manier om je fantasie op de vrije loop te laten gaan, om even alles los te kunnen laten. en als je dan op het podium staat lijkt me het zo'n sensationeel gevoel geven. ik zou het zo graag willen, maar dat kan ik niet..
ik zou ook zo graag, goed kunnen schilderen, ik heb ooit geschilderd. Er kwamen best leuke schilderijen uit, bijvoorbeeld een kiwi, van de binnenkant, die ik met acryl verf heb geschilderd, ik heb ook ooit aquarel geschilderd, en daar kwamen af en toe ook wel leuke dingen uit, maar ik bereik er niks mee, en ik heb er 0,000000 fantasie voor, echt zo verschrikkelijk jammer, want daar heb ik ook nooit les in gekregen, ik zou o zo graag goed kunnen schilderen, maar dat kan ik niet..
ik zou als laatste, ook zo graag, fantastisch willen fotograferen, maarja, ik heb geen fantasie én ik heb geen goede camera, mijn doel is om over een paar jaar, áls ik misschien een beetje geld heb, de canon EOS 1000D te kopen, die is in mijn ogen echt parfait. maarja, dan moet ik ook nog inspiratie zien te vinden.. en naja, laten we daar maar eerlijk over zijn, dat kan ik niet.. ik wil zo graag fotograferen, maar dat kan ik niet..
achja, ik wil zoveel he, maar niemand wil me helpen, en niemand wil me sturen, niemand wil me geldgeven, en niemand wil me op les laten gaan. Ik zal waarschijnlijk later iets worden, waar ik geen plezier in heb, ik zou het zo graag willen, maar dat kan ik niet..
God is love,
zoals, een echte fashionista zijn, of echt stijl hebben, kijk, ik kan wel iedere dag schrijven over de kleren die ik aan heb, maar dat zou me alleen maar een van de zovele meisjes met een blog maken, die blij is met een taillerokje, en die absoluut NIET weet wat fashion of stijl is... Ik zou zo graag iedere dag een enorm stylish outfit aanhebben, maar die outfit's heb ik niet, ik heb daar het talent niet voor, want ja dat moet je daarvoor echt wel hebben hoor.. maar dat kan ik niet..
ik zou ook zo graag, een liedje willen schrijven, een liedje dat erkent word, een écht liedje, met muziek, gitaar of piano spel erbij, iets over de liefde, of over hoe ik me over iets voel, hoe mijn leven steeds maar door gaat, stukje voor stukje, stapje naar stapje, piece by piece, step by step.. Ik zou het zo graag, en dan zelf de akkoorden van de piano of gitaar erbij maken, maar dat kan ik niet..
ik zou ook zo graag, als vervolg op mijn vorige 'ik zou ook zo graag' piano of gitaar kunnen spelen, dat lijken me echt de belangrijkste instrumenten, zoiets is meestal de basis van een liedje.. Ik heb wel een gitaar, en ik heb ook een keyboard gehad, ik heb ook een blokfuit gehad, en ik heb ook nog een klarinet gehad, en daarbij, klarinetles, gitaarles, zangles, maar het enige waar ik nog enigszins een mooi, leuk, geluid uit kan produceren is mijn keel, en zelfs dat valt tegen. Gitaarles, en klarinetles, ben ik allebei mee gestopt, omdat ik de leraar niet zo mocht, ik zou zo graag iets góed kunnen spelen, maar dat kan ik niet..
ik zou ook zo graag, goed willen kunnen dansen. Ik heb voorstellingen gezien waarvan ik begon te denken, waarom kan ik dit niet? waarom hebben me ouders me nooit op dansles gezet, dat is namelijk wel iets wat ik denk dat ik mijn dochter zal laten doen, dansen is écht een manier om je fantasie op de vrije loop te laten gaan, om even alles los te kunnen laten. en als je dan op het podium staat lijkt me het zo'n sensationeel gevoel geven. ik zou het zo graag willen, maar dat kan ik niet..
ik zou ook zo graag, goed kunnen schilderen, ik heb ooit geschilderd. Er kwamen best leuke schilderijen uit, bijvoorbeeld een kiwi, van de binnenkant, die ik met acryl verf heb geschilderd, ik heb ook ooit aquarel geschilderd, en daar kwamen af en toe ook wel leuke dingen uit, maar ik bereik er niks mee, en ik heb er 0,000000 fantasie voor, echt zo verschrikkelijk jammer, want daar heb ik ook nooit les in gekregen, ik zou o zo graag goed kunnen schilderen, maar dat kan ik niet..
ik zou als laatste, ook zo graag, fantastisch willen fotograferen, maarja, ik heb geen fantasie én ik heb geen goede camera, mijn doel is om over een paar jaar, áls ik misschien een beetje geld heb, de canon EOS 1000D te kopen, die is in mijn ogen echt parfait. maarja, dan moet ik ook nog inspiratie zien te vinden.. en naja, laten we daar maar eerlijk over zijn, dat kan ik niet.. ik wil zo graag fotograferen, maar dat kan ik niet..
achja, ik wil zoveel he, maar niemand wil me helpen, en niemand wil me sturen, niemand wil me geldgeven, en niemand wil me op les laten gaan. Ik zal waarschijnlijk later iets worden, waar ik geen plezier in heb, ik zou het zo graag willen, maar dat kan ik niet..
God is love,
vrijdag 25 februari 2011
donderdag 24 februari 2011
ik hoop dat
Ik hoop dat ik op een dag gitaar kan spelen. Dan wel op op een gitaar die ik bij het vuilnis vond. Hopelijk eentje met missende snaren, deuken en een bananenschil eraan zoals je dat altijd in tekenfilms ziet. Op mijn dan afgetrapte rode vans loop ik naar een plek waar verder niemand is behalve jij. Een zachte zon tintelend op mijn huid daarna een koud briesje dat me kippenvel geeft. En dan zit ik daar samen met jou waarschijnlijk starend naar de grond, struikelend over mijn eigen woorden, knijpend met mijn ogen tegen de zon waarbij je alle rimpels van mijn gezicht ziet en zand in mijn mond of meeuwenpoep op mijn hoofd. De zon verblind mijn zicht, maar jouw ogen ontgaan me niet. Ze lijken op te lichten, alsof de zon in je ogen is. Het laat me lachen, en jou ook want ik zie de kuiltjes in je wangen. En hoewel alles dan fout gaat in mijn ogen, voelt het perfect omdat ik dan met jou ben. Maar daar droom en schrijf ik alleen nog maar hopend dat je ooit op de link van mijn blog klikt en nadenkt en dat dan de gedachte naar boven schiet dat dit voor jou is. Mijn gevoel heeft namelijk alles opgegeven. Ik heb jou opgegeven. Ik heb de liefde opgegeven.
ik had ooit ruzie met een vriend, ik heb tegen hem gezegt dat als ie ooit nog contact met me zou willen, als ie er klaar voor zou zijn, zou hij me een brief moeten sturen. en ja, dat deed ie,
wat een schat.
ik heb een brief gekregen en ik zit op het moment gewoon heel hard te huilen, ik mis hem zo..
God is love,
ik had ooit ruzie met een vriend, ik heb tegen hem gezegt dat als ie ooit nog contact met me zou willen, als ie er klaar voor zou zijn, zou hij me een brief moeten sturen. en ja, dat deed ie,
wat een schat.
ik heb een brief gekregen en ik zit op het moment gewoon heel hard te huilen, ik mis hem zo..
God is love,
dinsdag 22 februari 2011
appel?
van een appel krijg je energie
van energie krijg je kracht
van kracht krijg je macht
van macht krijg je geld
van geld krijg je vrouwen
van vrouwen krijg je seks
van seks krijg je hiv
van hiv krijg je aids
en aan aids ga je dood
wil je een appel?
van energie krijg je kracht
van kracht krijg je macht
van macht krijg je geld
van geld krijg je vrouwen
van vrouwen krijg je seks
van seks krijg je hiv
van hiv krijg je aids
en aan aids ga je dood
wil je een appel?
maandag 21 februari 2011
mama, wat mis ik je.
Dromen waren voor mensen die nergens in geloofden. Ik droomde
nooit, want wat ik had, was echt. Ik had een huis, wat ik mijn thuis kon
noemen. Ik had een familie die van me hield en mij altijd hielp. Ik had
zoveel, zoveel kon een mens niet eens dromen. En het was zo echt, zo
mooi, bijna te mooi om waar te kunnen zijn.
Jammer genoeg was dat ook zo. Misschien was het toch een droom,
waarin ik leefde. Ik werd ouder en ja, problemen kwamen er. En niet
een paar, maar nee, echt heel erg veel. Ik kon het zelf niet meer aan.
Ik hoopte op een familie die van me hield en die me ook hielpen. Eerst
was het ook zo, gewoon zoals het eerst was. Maar later werd het
steeds minder. Toen ben ik gaan geloven in wat iemand ooit tegen mij
zei: 'Je bent alleen gekomen en je zal ook altijd alleen gaan.''
Het eerste idee wat toen in me opkwam, was ik kan het wel alleen. Ik
wilde dus alleen mijn problemen oplossen. Paar jaar lang geprobeerd
en gehoopt dat het me zou lukken, maar nee. Pogingen tot pogingen
mislukte en nog steeds had ik die familie nodig waarvan ik dacht dat ik
ze kwijt was.
En ja hoor, telkens raak ik verder weg van ze. Telkens gebeuren er
dingen waarvan ik steeds weer een stukje van ze verwijderd ben. Maar
ligt dat dan aan mij? Ligt alles dan aan mij? Klopt het dat ik de
zondebok ben? Hoor ik hier wel? Ja, vragen zonder antwoord. Niemand
kan mij antwoorden geven en ja, dat is vaak wel lastig.
Maar ik zou zoveel tegen je willen zeggen, zoveel. Maar nee, ik ben
geen prater. Misschien over onbelangrijke dingen, maar nooit over wat
ik echt voel. Ik zal niet praten en nee, ik zal het ook nooit gaan doen
ook. Waarom? Zodra ze het weten en te dicht bij je komen, kunnen ze
je er alleen maar meer pijn mee doen. En ja, ik zou het wel kunnen
zeggen, maar het komt toch niet aan.
Een brief zou veel kunnen doen. Maar wie heeft dat lef? Ik niet, maar jij
zelf ook niet. Waarom zou ik het tegen je zeggen, wat ik nou eens voel.
Ik weet zelf dat ik overal een grote teringbende van maak. Ik maak
overal een grote puinhoop van. Raak iedereen en alles kwijt. Alles wat
mij ooit lief was, ben ik al eens verloren. Misschien bestaat mijn leven
daar gewoon uit. Misschien moet ik alles een keer verliezen en het
daarna op me knieen terug proberen te halen. Misschien hoort dat wel
bij mij.
Ik kan het zeggen. Nou ja, zeggen, eigenlijk meer typen. Het zal niet
zijn dat je dit ooit zal lezen. Nee, maar het is er uit. Ik lig iedere avond,
huilend in een bedje, niet mijn eigen bedje. Niet in mijn eigen huis en
niet meer op mijn oude school. Niets is meer wat het was. Tijden
veranderen, mijn leven verandert. Ik heb jullie nog allemaal. Mama,
Papa, Broer, Broertje, Zusje, maar ik raak zover van jullie vandaan.
Vooral van een in het speciaal.
Ik sta er nu alleen voor, maar mama.
Mama, wat mis ik je.
God is love,
nooit, want wat ik had, was echt. Ik had een huis, wat ik mijn thuis kon
noemen. Ik had een familie die van me hield en mij altijd hielp. Ik had
zoveel, zoveel kon een mens niet eens dromen. En het was zo echt, zo
mooi, bijna te mooi om waar te kunnen zijn.
Jammer genoeg was dat ook zo. Misschien was het toch een droom,
waarin ik leefde. Ik werd ouder en ja, problemen kwamen er. En niet
een paar, maar nee, echt heel erg veel. Ik kon het zelf niet meer aan.
Ik hoopte op een familie die van me hield en die me ook hielpen. Eerst
was het ook zo, gewoon zoals het eerst was. Maar later werd het
steeds minder. Toen ben ik gaan geloven in wat iemand ooit tegen mij
zei: 'Je bent alleen gekomen en je zal ook altijd alleen gaan.''
Het eerste idee wat toen in me opkwam, was ik kan het wel alleen. Ik
wilde dus alleen mijn problemen oplossen. Paar jaar lang geprobeerd
en gehoopt dat het me zou lukken, maar nee. Pogingen tot pogingen
mislukte en nog steeds had ik die familie nodig waarvan ik dacht dat ik
ze kwijt was.
En ja hoor, telkens raak ik verder weg van ze. Telkens gebeuren er
dingen waarvan ik steeds weer een stukje van ze verwijderd ben. Maar
ligt dat dan aan mij? Ligt alles dan aan mij? Klopt het dat ik de
zondebok ben? Hoor ik hier wel? Ja, vragen zonder antwoord. Niemand
kan mij antwoorden geven en ja, dat is vaak wel lastig.
Maar ik zou zoveel tegen je willen zeggen, zoveel. Maar nee, ik ben
geen prater. Misschien over onbelangrijke dingen, maar nooit over wat
ik echt voel. Ik zal niet praten en nee, ik zal het ook nooit gaan doen
ook. Waarom? Zodra ze het weten en te dicht bij je komen, kunnen ze
je er alleen maar meer pijn mee doen. En ja, ik zou het wel kunnen
zeggen, maar het komt toch niet aan.
Een brief zou veel kunnen doen. Maar wie heeft dat lef? Ik niet, maar jij
zelf ook niet. Waarom zou ik het tegen je zeggen, wat ik nou eens voel.
Ik weet zelf dat ik overal een grote teringbende van maak. Ik maak
overal een grote puinhoop van. Raak iedereen en alles kwijt. Alles wat
mij ooit lief was, ben ik al eens verloren. Misschien bestaat mijn leven
daar gewoon uit. Misschien moet ik alles een keer verliezen en het
daarna op me knieen terug proberen te halen. Misschien hoort dat wel
bij mij.
Ik kan het zeggen. Nou ja, zeggen, eigenlijk meer typen. Het zal niet
zijn dat je dit ooit zal lezen. Nee, maar het is er uit. Ik lig iedere avond,
huilend in een bedje, niet mijn eigen bedje. Niet in mijn eigen huis en
niet meer op mijn oude school. Niets is meer wat het was. Tijden
veranderen, mijn leven verandert. Ik heb jullie nog allemaal. Mama,
Papa, Broer, Broertje, Zusje, maar ik raak zover van jullie vandaan.
Vooral van een in het speciaal.
Ik sta er nu alleen voor, maar mama.
Mama, wat mis ik je.
God is love,
zaterdag 19 februari 2011
watch this
http://www.comedycentral.nl/shows/the_daily_show_nl/episodes/dailyshow-afl12/video/daily-show-16-februari-2011-623248/
from 9:35 they are in my village
from 9:35 they are in my village
I feel awfull
ik voel me echt verschrikkelijk,
woensdag,
had ik een uitvoering van een soort musical van onze school,
we hebben hier maanden voor geoefend,
en het was spectaculair geworden.
maar toch zat ik nog tot half 12 op school,
voor de uitvoering dus.
donderdag,
had ik precies hetzelfde
maar ik was echt heel erg exhausted..
gelukkig hoefde ik maar 4 liedjes te zingen!
maar toch, zat ik nog tot kwart over 11 op school.
vrijdag,
ik wilde op staan,
ik wilde gaan douchen,
en uiteindelijk stond ik in de douche,
ik voelde dat het gewoon niet goed ging,
en ik wist dat als het zo doorging
dat ik flauw zou vallen,
dus ik dacht, gauw een handdoek omslaan,
want de badkamerdeur was op slot
en dan zou toch hélemaal niemand me vinden?
ik deed mijn best om de badkamerdeur open te krijgen
en gelukkig lukte dat nog net,
ik stond buiten de badkamer
en viel gelijk om.
zaterdag,
ik durf nu eerlijk gezegt niet eens meer te douchen
bang dat het weer mis zal gaan,
want ik voel me echt nog niet tof..
maar toch ga ik vanmiddag naar de stad
en vanavond naar een feestje!
ik hoop dat dat helemaal goedkomt hihi
God is love,
woensdag,
had ik een uitvoering van een soort musical van onze school,
we hebben hier maanden voor geoefend,
en het was spectaculair geworden.
maar toch zat ik nog tot half 12 op school,
voor de uitvoering dus.
donderdag,
had ik precies hetzelfde
maar ik was echt heel erg exhausted..
gelukkig hoefde ik maar 4 liedjes te zingen!
maar toch, zat ik nog tot kwart over 11 op school.
vrijdag,
ik wilde op staan,
ik wilde gaan douchen,
en uiteindelijk stond ik in de douche,
ik voelde dat het gewoon niet goed ging,
en ik wist dat als het zo doorging
dat ik flauw zou vallen,
dus ik dacht, gauw een handdoek omslaan,
want de badkamerdeur was op slot
en dan zou toch hélemaal niemand me vinden?
ik deed mijn best om de badkamerdeur open te krijgen
en gelukkig lukte dat nog net,
ik stond buiten de badkamer
en viel gelijk om.
zaterdag,
ik durf nu eerlijk gezegt niet eens meer te douchen
bang dat het weer mis zal gaan,
want ik voel me echt nog niet tof..
maar toch ga ik vanmiddag naar de stad
en vanavond naar een feestje!
ik hoop dat dat helemaal goedkomt hihi
God is love,
dinsdag 15 februari 2011
zondag 13 februari 2011
what I feel when you hold me
When I try to describe how I feel when you hold me
I get butterflies lullabies, it's hard to explain
Like the sent of a rose or the sound of the rain
It's too precious and too wonderful to give it a name
Too beautiful for words
A symphony inside me
Too beautiful for words
I can not take them lightly
Can you hear my silent heart
It's on the tip of my tongue
But my lips are still sealed
Only violins and their innocence can show you how I feel
And I hear them again
At the end of the day
I'm all teary-eyed when we kiss good-bye
There's nothing I can say
Too beautiful for words
A symphony inside of me
Too beautiful for words
I can not take them lightly
Can you hear my silent heart
Must be a million times
I've tried to express this love of mine
When it goes this deep, when it tastes this sweet
It's not easy to define
I get butterflies lullabies, it's hard to explain
Like the sent of a rose or the sound of the rain
It's too precious and too wonderful to give it a name
Too beautiful for words
A symphony inside me
Too beautiful for words
I can not take them lightly
Can you hear my silent heart
It's on the tip of my tongue
But my lips are still sealed
Only violins and their innocence can show you how I feel
And I hear them again
At the end of the day
I'm all teary-eyed when we kiss good-bye
There's nothing I can say
Too beautiful for words
A symphony inside of me
Too beautiful for words
I can not take them lightly
Can you hear my silent heart
Must be a million times
I've tried to express this love of mine
When it goes this deep, when it tastes this sweet
It's not easy to define
God is love,
zaterdag 12 februari 2011
wat ik wil 1
-MET in jeans heavy -75 euro
-adidas schoenen -80 euro
-ice watch -80 euro
-vans -60 euro?
-H&M vestje -30 euro?
hihi het horloge is besteld.
you broke up with her because?
Boy: I broke up with her.
His Best Friend: What happened?
Boy: She’s just too much for me.
His Best Friend: What makes you say that? What did she do wrong?
Boy: Well, for one.. She only cared about her appearance. Always had to look good, always took forever to get dressed! So insecure..
His Best Friend: So, you broke her heart because she wanted to keep your eyes locked on her? She wanted you to see that you have the prettiest girl under your sleeve and not think otherwise? I see..
Boy: Oh.. Well.. She’d often call me or text me asking where I am, who I’m with, telling me not to smoke, not to drink. She’s so clingy!
His Best Friend: So, you broke her heart because she cares about your well being? Because she cares about you a lot? And her greatest fear is losing you. I see..
Boy: But.. Uhh.. Well, she’d always cry when I say something slightly mean. She can’t handle anything. She’s a crybaby!
His Best Friend: So, you broke her heart because she has feelings? And because she just wanted to hear you say you love her? I see..
Boy: I.. Well! You know, she’d get jealous easily. I could barely talk to other girls! She’s so annoying! I had to hide it from her so she wouldn’t bitch about it.
His Best Friend: So, you broke her heart because she just wanted you to commit to her? She thought you were faithful, but you lied so she could find out later and hurt even more? She just wanted the guy she loves the most to love only her. I see..
Boy: Well, she..
His Best Friend: You broke up with her because she’s good for you? She just wanted the best for you? She’s broken now because you were selfish. Are you proud?
Boy: I broke her heart.. Because I couldn’t see what was happening.. What happened to me?
His Best Friend: You lost the girl that loved you like no one else could. You see? You didn’t want her when all she ever wanted was you. THAT’S what happened.
God is love,
His Best Friend: What happened?
Boy: She’s just too much for me.
His Best Friend: What makes you say that? What did she do wrong?
Boy: Well, for one.. She only cared about her appearance. Always had to look good, always took forever to get dressed! So insecure..
His Best Friend: So, you broke her heart because she wanted to keep your eyes locked on her? She wanted you to see that you have the prettiest girl under your sleeve and not think otherwise? I see..
Boy: Oh.. Well.. She’d often call me or text me asking where I am, who I’m with, telling me not to smoke, not to drink. She’s so clingy!
His Best Friend: So, you broke her heart because she cares about your well being? Because she cares about you a lot? And her greatest fear is losing you. I see..
Boy: But.. Uhh.. Well, she’d always cry when I say something slightly mean. She can’t handle anything. She’s a crybaby!
His Best Friend: So, you broke her heart because she has feelings? And because she just wanted to hear you say you love her? I see..
Boy: I.. Well! You know, she’d get jealous easily. I could barely talk to other girls! She’s so annoying! I had to hide it from her so she wouldn’t bitch about it.
His Best Friend: So, you broke her heart because she just wanted you to commit to her? She thought you were faithful, but you lied so she could find out later and hurt even more? She just wanted the guy she loves the most to love only her. I see..
Boy: Well, she..
His Best Friend: You broke up with her because she’s good for you? She just wanted the best for you? She’s broken now because you were selfish. Are you proud?
Boy: I broke her heart.. Because I couldn’t see what was happening.. What happened to me?
His Best Friend: You lost the girl that loved you like no one else could. You see? You didn’t want her when all she ever wanted was you. THAT’S what happened.
God is love,
vrijdag 11 februari 2011
je gaat te ver joh
vandaag viel alles wel mee,
ik was eerder gefocust op alles wat er nog wel om me heen gebeurde,
gisteren heb ik een verschrikkelijke dag gehad,
echt een echte verschrikkelijke.
Maar dat doet er ver de rest niet toe, het gaat erom
dat ik een enorme ruzie heb gekregen om ongeveer acht uur,
5 voor acht, iets in die richting,
maar het tijdstip doet er ook niet toe,
heel de ruzie doet er niet toe.
maar ik voel me er wel heel vervelend over,
het was een goeie vriend van me,
hij wist alles over me.
en hij had me belooft dat hij niks door zou vertellen.
toen kwam ik vandaag op de vereniging
en toen zei een vriendin van me tegen me
ja 'naam' heeft gezegt dat jij hebt gezegt tegen hem dat je
blalblablalblabla 'heel mijn leven'
ik ging er een beetje wazig op in,
maar pakte wel meteen mijn mobiel
en smste hem: waar ben jij mee bezig?
ik wist dat alleen hij het kon zijn, hij is zo dom.
en schijnbaar heeft ie écht helemaal alles doorverteld
aan meerdere mensen,
en het doet me pijn, echt heel veel pijn
ik vertrouwde je joh, ik vertrouwde je echt.
en dan doe je ook nog dit, je doet me pijn.
Ik vind het gewoon niet kunnen wat je doet,
je gaat nu echt veel te ver.
dus ik heb het contact maar verbroken
en ja, dat houd ik lang vol
succes met het missen van me he
God is love,
ik was eerder gefocust op alles wat er nog wel om me heen gebeurde,
gisteren heb ik een verschrikkelijke dag gehad,
echt een echte verschrikkelijke.
Maar dat doet er ver de rest niet toe, het gaat erom
dat ik een enorme ruzie heb gekregen om ongeveer acht uur,
5 voor acht, iets in die richting,
maar het tijdstip doet er ook niet toe,
heel de ruzie doet er niet toe.
maar ik voel me er wel heel vervelend over,
het was een goeie vriend van me,
hij wist alles over me.
en hij had me belooft dat hij niks door zou vertellen.
toen kwam ik vandaag op de vereniging
en toen zei een vriendin van me tegen me
ja 'naam' heeft gezegt dat jij hebt gezegt tegen hem dat je
blalblablalblabla 'heel mijn leven'
ik ging er een beetje wazig op in,
maar pakte wel meteen mijn mobiel
en smste hem: waar ben jij mee bezig?
ik wist dat alleen hij het kon zijn, hij is zo dom.
en schijnbaar heeft ie écht helemaal alles doorverteld
aan meerdere mensen,
en het doet me pijn, echt heel veel pijn
ik vertrouwde je joh, ik vertrouwde je echt.
en dan doe je ook nog dit, je doet me pijn.
Ik vind het gewoon niet kunnen wat je doet,
je gaat nu echt veel te ver.
dus ik heb het contact maar verbroken
en ja, dat houd ik lang vol
succes met het missen van me he
God is love,
donderdag 10 februari 2011
ik miste je zo, en nu alweer
10-maart-2010
Gelogen
Alles was gelogen
Altijd ging het goed
De tijd, van altijd, was fijn
Maar nu, nu weet ik het niet meer
Vrienden van me begrijpen niet, dat jij ermee kan leven,
Dat je me zoveel verdriet doet
Ik begrijp niet, dat je me ooit zoveel verdriet heb kunnen geven
Het was een fout, om jou in mijn leven te laten
Of de jouwe, om mij in jouw leven te laten.
Maarja, nu ik precies weet hoe het zit
Hoeft het niet meer.
Want ja, jou maakt het toch niets uit
Je hebt nooit om me gegeven
Hoe kon ik godverdomme zo blind zijn?
Hoe kon ik dat gewoon niet gemerkt hebben?
Jongen, je was een stukje uit mijn leven.
Je had een stukje hart veroverd.
Ik kan je niet vergeten
Niet zomaar, dat kan ik niet.
En weetje, altijd lijkt langer dan eeuwig
Voor altijd en eeuwig, zal ik je nu moeten missen
Het zal maar moeten,
En toch houd ik van je
Xx
4-mei-2010
Hee jij daar
Ken je me nog?
Denk je nog weleens aan me?
Ik wel aan jou,
Je was mijn eerste
Mijn eerste echte
Maar het stelde niet zoveel voor weet je
Mij maakt het niet meer uit
Toen was toen,
Nu is nu.
Ik zeg dit nu wel
Maar stiekem ook alleen,
Om het zelf nog te kunnen geloven.
Ik weet het,
En jij weet het.
Ik kan je niet zomaar laten gaan
Dat is toch wel duidelijk nu?
Zie je dat dan nog niet?
Merk je dat nou echt niet?
Ik zei: laat alles maar, laat maar gewoon joh.
En weet je wel hoe blij ik ben?
Dat ik je nu eindelijk terug heb.
En gewoon beter dan vroeger!
Ik ben echt trots op ons.
Wij zijn gewoon de eb, en af en toe de vloed erbij.
En nikste laat maar!
Zeker niet, ik hou van jou, en niets veranderd dat!
Xx
God is love,
woensdag 9 februari 2011
my life ain't worth living if I can't be with you!
Each time the wind blows,
I hear your voice so I call your name.
Whispers in morning, our love is dawning.
Heaven's glad you came.
You know how I feel, this thing can't go wrong.
I'm so proud to say I love you.
Your love's got me high, I long to get by.
This time is forever, love is the answer.
I hear your voice now, you are my choice now
The love we bring.
Heaven's in my heart, at your call I hear harps
and angels sing.
You know how I feel, this thing can't go wrong
I can't live my life without you,
I just get hooked on, I feel we belong.
My life ain't worth living if I can't be with you!
At night when the stars shine I pray, in you I'll find
a love so true.
When morning awakes me, will you come and take me?
I'll wait for you.
You know how I feel, I wont stop until
I hear your voice say I do.
This thing can't go wrong, this feeling's so strong.
Well, my life ain't worth living if I can't be with you!
© Michael Jackon - I just can't stop loving you.
God is love,
I hear your voice so I call your name.
Whispers in morning, our love is dawning.
Heaven's glad you came.
You know how I feel, this thing can't go wrong.
I'm so proud to say I love you.
Your love's got me high, I long to get by.
This time is forever, love is the answer.
I hear your voice now, you are my choice now
The love we bring.
Heaven's in my heart, at your call I hear harps
and angels sing.
You know how I feel, this thing can't go wrong
I can't live my life without you,
I just get hooked on, I feel we belong.
My life ain't worth living if I can't be with you!
At night when the stars shine I pray, in you I'll find
a love so true.
When morning awakes me, will you come and take me?
I'll wait for you.
You know how I feel, I wont stop until
I hear your voice say I do.
This thing can't go wrong, this feeling's so strong.
Well, my life ain't worth living if I can't be with you!
© Michael Jackon - I just can't stop loving you.
God is love,
dinsdag 8 februari 2011
dus daarom bid ik tot God
's Avonds laat liggend in mijn bed, bid ik tot God.
Dan denk ik bij mezelf, waar ben ik mee bezig.
Maar hij luistert naar mij en naar mijn verhalen.
Zonder dat ik hoef te vragen hoe of wat.
Ziet hij ook mijn falen.
Mijn dagen dat het niet goed ga.
Dagen dat ik loop te huilen,
Maar bovenal ook dagen dat ik schitter als een ster.
Dat niks mijn stuk kan maken.
En mijn leven verder ga leven.
Dan toch 's avonds laat sta ik even stil.
Bij alle dingen in mijn hoofd en in mijn gevoel.
Zie ik vallende sterren en hoop ik op wensen.
En nee niet, van mag ik een auto?
Maar van, mag ik een beetje liefde?
Om uit te delen aan de wereld.
Uit te delen aan degenen die het nodig hebben.
Mag ik ook wat eten?
Dan reis ik naar de landen, die het nodig hebben.
Want nee, ik heb het niet nodig.
Ik krijg liefde, elke dag een beetje meer.
Ik krijg eten, al wil ik het vaak niet eten.
Ik heb geen hulp nodig,
want ik ben alleen gekomen en
zal alleen gaan.
Maar ik zeg niet, dat ik niks nodig heb.
Natuurlijk ieder mens heeft dingen nodig
om te leven.
Dus daarom bid ik tot God.
Om iedereen een beter leven te geven.
Om iedereen een kans te geven voor het leven.
Met eten, drinken, liefde.
Misschien zelfs wel school.
Hoewel school, nee dat staat bij mij op de vierde plek.
Op nummer 1 staat bij mij gezondheid.
Nummer 2 wordt familie
En als laatste 3: Vrienden.
Als je dat kan koesteren, ja dan kunnen we praten.
Wanneer ik moet helpen, zal ik je alles beter geven.
en al kost het dan een beetje van mij.
Ik zal het geven.
Dan denk ik bij mezelf, waar ben ik mee bezig.
Maar hij luistert naar mij en naar mijn verhalen.
Zonder dat ik hoef te vragen hoe of wat.
Ziet hij ook mijn falen.
Mijn dagen dat het niet goed ga.
Dagen dat ik loop te huilen,
Maar bovenal ook dagen dat ik schitter als een ster.
Dat niks mijn stuk kan maken.
En mijn leven verder ga leven.
Dan toch 's avonds laat sta ik even stil.
Bij alle dingen in mijn hoofd en in mijn gevoel.
Zie ik vallende sterren en hoop ik op wensen.
En nee niet, van mag ik een auto?
Maar van, mag ik een beetje liefde?
Om uit te delen aan de wereld.
Uit te delen aan degenen die het nodig hebben.
Mag ik ook wat eten?
Dan reis ik naar de landen, die het nodig hebben.
Want nee, ik heb het niet nodig.
Ik krijg liefde, elke dag een beetje meer.
Ik krijg eten, al wil ik het vaak niet eten.
Ik heb geen hulp nodig,
want ik ben alleen gekomen en
zal alleen gaan.
Maar ik zeg niet, dat ik niks nodig heb.
Natuurlijk ieder mens heeft dingen nodig
om te leven.
Dus daarom bid ik tot God.
Om iedereen een beter leven te geven.
Om iedereen een kans te geven voor het leven.
Met eten, drinken, liefde.
Misschien zelfs wel school.
Hoewel school, nee dat staat bij mij op de vierde plek.
Op nummer 1 staat bij mij gezondheid.
Nummer 2 wordt familie
En als laatste 3: Vrienden.
Als je dat kan koesteren, ja dan kunnen we praten.
Wanneer ik moet helpen, zal ik je alles beter geven.
en al kost het dan een beetje van mij.
Ik zal het geven.
remember me: adidas schoenen kopen, MET broek kopen,
God is love,
maandag 7 februari 2011
geluk van buiten of geluk van binnen
Ik ken één meisje op de wereld,
ik ken er maar één, maar er zullen er vast meer zijn.
die perfect is.
Ik ben zo jaloers op dat meisje,
ze heeft niet alles wat haar hartje wil, ze heeft juist
best veel pech gehad in het leven, maar dat weet ik alleen,
omdat ik haar ken, ik ken haar vanbinnen.
maar dat wil niet zeggen dat ze zich niet goed voelt.
Ze voelt zich altijd goed, altijd geweldig, en dat straalt ze uit
ze heeft zo'n enorm vrije persoonlijkheid
ze doet was ze wilt, is zo gek als een deur,
maar niet zoals mij.
Als ik dingen net als haar zou doen zou iedereen me stom vinden.
en alweer zoiets wat zij niet doet: nadenken over wie je stom vind.
Ze vind het leven fantastisch, en dat verteld ze me ook altijd,
ze is zo gelukkig dat ze gelukkig is,
dat ze niet hoeft te zijn als anderen, en overal waar ze komt
zichzelf kan zijn, zich nooit hoeft te schamen.
en daar ben ik stiekem ergens best wel jaloers op,
ze is tof, echt heel tof.
Ze heeft ook echt nooit van haar leven ruzie met iemand,
ze had ooit een vriend, en dat is uitgegaan,
maar ze vertelde het me, en ze zei erbij dat het leven toch doorgaat.
wat er ook gebeurt, ze zal altijd doorgaan,
want de dingen die ze vroeger wilde: een oud gelukkig omatje worden
is ze flink aan het nastreven, en dat houd ze altijd in haar gedachten.
ze doet alles wat ze wil en is enorm vrij
iedereen vind haar helemaal geweldig
inclusief ik.
ik zou zo graag haar willen zijn,
en ik weet dat enorm veel mensen dat willen,
maar dat kan niet, jammer genoeg niet.
ik kan op zijn hoogst proberen om als haar te zijn
maar dat wil ik niet, ik wil mezelf zijn.
ik wil net zoveel mezelf zijn als dat zij zichzelf is,
ja dat is ingewikkeld he? haha, sorry dus
maar ik wil het wel zo graag.
God is love,
ik ken er maar één, maar er zullen er vast meer zijn.
die perfect is.
Ik ben zo jaloers op dat meisje,
ze heeft niet alles wat haar hartje wil, ze heeft juist
best veel pech gehad in het leven, maar dat weet ik alleen,
omdat ik haar ken, ik ken haar vanbinnen.
maar dat wil niet zeggen dat ze zich niet goed voelt.
Ze voelt zich altijd goed, altijd geweldig, en dat straalt ze uit
ze heeft zo'n enorm vrije persoonlijkheid
ze doet was ze wilt, is zo gek als een deur,
maar niet zoals mij.
Als ik dingen net als haar zou doen zou iedereen me stom vinden.
en alweer zoiets wat zij niet doet: nadenken over wie je stom vind.
Ze vind het leven fantastisch, en dat verteld ze me ook altijd,
ze is zo gelukkig dat ze gelukkig is,
dat ze niet hoeft te zijn als anderen, en overal waar ze komt
zichzelf kan zijn, zich nooit hoeft te schamen.
en daar ben ik stiekem ergens best wel jaloers op,
ze is tof, echt heel tof.
Ze heeft ook echt nooit van haar leven ruzie met iemand,
ze had ooit een vriend, en dat is uitgegaan,
maar ze vertelde het me, en ze zei erbij dat het leven toch doorgaat.
wat er ook gebeurt, ze zal altijd doorgaan,
want de dingen die ze vroeger wilde: een oud gelukkig omatje worden
is ze flink aan het nastreven, en dat houd ze altijd in haar gedachten.
ze doet alles wat ze wil en is enorm vrij
iedereen vind haar helemaal geweldig
inclusief ik.
ik zou zo graag haar willen zijn,
en ik weet dat enorm veel mensen dat willen,
maar dat kan niet, jammer genoeg niet.
ik kan op zijn hoogst proberen om als haar te zijn
maar dat wil ik niet, ik wil mezelf zijn.
ik wil net zoveel mezelf zijn als dat zij zichzelf is,
ja dat is ingewikkeld he? haha, sorry dus
maar ik wil het wel zo graag.
God is love,
zondag 6 februari 2011
het vervolg: hoe voelt het nou?
en dat lukt ze ook heel goed, tot zover
op de helft denken ze dat je het alleen wel kan,
maar dat is niet, zeker niet.
of ze denken dat je te zwaar word,
ze kunnen je niet meer trekken,
of ze vinden het niet de moeite waard, of teveel moeite.
maar dat is het wel, geloof me, voor jou en ook voor mij.
ookal hebben we d\at soms niet door
voor jou betekent het misschien niet veel,
maar voor mij betekent het leven of dood.
a\ls je me op de helft los laat word het hem niet.
ik kon op het begin toch ook niet tegen een stenen muur opklimmen?
hoezo zou ik dat aan het einde wel kunnen dan?
zonder jou, zonder touw, kom ik toch helemaal nergens!
jij denkt dat ik het laatste stukje wel alleen red,
maar dat is helemaal niet waar, je merkt het niet eens he,
en daar zit ik weer op mijn oude vertrouwde kille plekje,
lekker is dat, dankjewel he.
en zo val je steeds dieper in de put,
door de mensen die je steunen, maar
je op het einde toch weer laten gaan.
en zo ging dat bij mij, verschillende keren,
en hetr word erger en erger en op een dag
knapt er iets.
je word mensenscuw, of je pleegt zelfmoord
je doet tenminste iets, ik weet niet wat,
ik kan niet in jouw hoofd kijken natuurlijk,
maar het is niet tof,
dat weet ik dan weer wel
dat is..
remember me dat ik een tekstje moet schrijven morgen over een gelukkig en vrij meisje, hihi
God is love,
op de helft denken ze dat je het alleen wel kan,
maar dat is niet, zeker niet.
of ze denken dat je te zwaar word,
ze kunnen je niet meer trekken,
of ze vinden het niet de moeite waard, of teveel moeite.
maar dat is het wel, geloof me, voor jou en ook voor mij.
ookal hebben we d\at soms niet door
voor jou betekent het misschien niet veel,
maar voor mij betekent het leven of dood.
a\ls je me op de helft los laat word het hem niet.
ik kon op het begin toch ook niet tegen een stenen muur opklimmen?
hoezo zou ik dat aan het einde wel kunnen dan?
zonder jou, zonder touw, kom ik toch helemaal nergens!
jij denkt dat ik het laatste stukje wel alleen red,
maar dat is helemaal niet waar, je merkt het niet eens he,
en daar zit ik weer op mijn oude vertrouwde kille plekje,
lekker is dat, dankjewel he.
en zo val je steeds dieper in de put,
door de mensen die je steunen, maar
je op het einde toch weer laten gaan.
en zo ging dat bij mij, verschillende keren,
en hetr word erger en erger en op een dag
knapt er iets.
je word mensenscuw, of je pleegt zelfmoord
je doet tenminste iets, ik weet niet wat,
ik kan niet in jouw hoofd kijken natuurlijk,
maar het is niet tof,
dat weet ik dan weer wel
dat is..
remember me dat ik een tekstje moet schrijven morgen over een gelukkig en vrij meisje, hihi
God is love,
zaterdag 5 februari 2011
hoe voelt het nou?
Ik weet niet hoe het voelt, ik weet niet wat ik voel.
ik weet alleen, dat het niet goed voelt, en dat ik het nooit meer voelen wil.
ik weet dat ik het zat ben, die liefde, dat gebruikt worden door vriendinnen,
ik weet dat ik álles zat ben,
Ik vind zelf dat ik best veel meegemaakt heb
en alles, tot in de details altijd iedereen door moest vertellen.
Ik weet dat het allemaal nog niet klaar is,
dat weet ik zeker.
ik weet zoveel om op te schrijven,
alles wat als snelle schoten door mijn hoofd schieten,
ik zou wel willen om het allemaal op te schrijven,
maar dat laat mijn hand niet toe, het doet nu al pijn,
maar ik ga door tot het bittere eind,
dat doe ik eigenlijk met alles he,
of niet.
zoals ik zei 'ik heb veel meegemaakt'
dat valt wel mee, ik weet hoe veel dingen voelen,
maar ik weet bijvoorbeeld niet hoe het is om in een leger te moeten vechten
ik weet niet hoe het is om verkracht te worden,
gelukkig maar..
ik ben nog jong, en eigenlijk weet ik helemaal niet zoveel.
maar ik weet als de beste hoe het voelt om in de put te zitten,
eenzaam. zonder hoop.
een hoge toren, een lange tunnel, zonder ramen en een enorm lange weg
naar buiten. het lukt je niet om eruit te komen.
je probeert het iedere dag opnieuw,
weken, manden, jaren, gaan voorbij, en altijd net.
als je te diep bent gezakt, bijna geen licht meer ziet aan het einde van de strijd
dan zie je daar iemand verschijnen, ze gooien een touw naar je toe.
proberen je te helpen.
en morgen komt het vervolg, hihi
God is love,
ik weet alleen, dat het niet goed voelt, en dat ik het nooit meer voelen wil.
ik weet dat ik het zat ben, die liefde, dat gebruikt worden door vriendinnen,
ik weet dat ik álles zat ben,
Ik vind zelf dat ik best veel meegemaakt heb
en alles, tot in de details altijd iedereen door moest vertellen.
Ik weet dat het allemaal nog niet klaar is,
dat weet ik zeker.
ik weet zoveel om op te schrijven,
alles wat als snelle schoten door mijn hoofd schieten,
ik zou wel willen om het allemaal op te schrijven,
maar dat laat mijn hand niet toe, het doet nu al pijn,
maar ik ga door tot het bittere eind,
dat doe ik eigenlijk met alles he,
of niet.
zoals ik zei 'ik heb veel meegemaakt'
dat valt wel mee, ik weet hoe veel dingen voelen,
maar ik weet bijvoorbeeld niet hoe het is om in een leger te moeten vechten
ik weet niet hoe het is om verkracht te worden,
gelukkig maar..
ik ben nog jong, en eigenlijk weet ik helemaal niet zoveel.
maar ik weet als de beste hoe het voelt om in de put te zitten,
eenzaam. zonder hoop.
een hoge toren, een lange tunnel, zonder ramen en een enorm lange weg
naar buiten. het lukt je niet om eruit te komen.
je probeert het iedere dag opnieuw,
weken, manden, jaren, gaan voorbij, en altijd net.
als je te diep bent gezakt, bijna geen licht meer ziet aan het einde van de strijd
dan zie je daar iemand verschijnen, ze gooien een touw naar je toe.
proberen je te helpen.
en morgen komt het vervolg, hihi
God is love,
vrijdag 4 februari 2011
na kwart voor negen valt alles tegen
en dan sta je weer helemaal alleen, na kwart voor negen, op een gewone vrijdagavond.
het begint allemaal om kwart over 7, het plezier, de pret. Dan lijkt eventjes alles helemaal geweldig, en voel ik me goed, helemaal tof. Zoiets kan je lekker een beetje socializen met vrienden en bekenden noemen. Je kan het ook gelukkig zijn noemen, want op die momenten voel ik me gelukkig. maar na kwart voor negen, als dat deel van de avond weer afgelopen is, voel ik me depressief. Heel depressief. Ik sms mijn vader dat hij moet komen, hij reageert niet, maar ik weet dat hij nu onderweg zal zijn.
Ondertussen loopt iedereen weg, niemand kijkt meer naar me om, behalve 2 meisjes die roepen dat ze weg zijn. Iedereen gaat snel weg, want het is koud, donker, en kil buiten.
Daar sta ik dan.
Helemaal alleen,
verlaten.
en ja, ik weet hoe het voelt, ik maak het vaker mee hoor, maar geloof me, dat wil nog niet zeggen dat het anders voelt als de eerste keer. Het went niet, en dat wil ik ook niet, want je aan niet leuke dingen wennen is niet ok. dat hoort gewoon niet, dus ik hoop dat dat ook nooit gebeurt. Maarja, zoiets kan je natuurlijk niet voorspellen he.
Ik loop nu eigenlijk maar wat rond te bazelen, wat heb ik nou weer te zeggen in een eerste post van een blog die ik misschien een uurtje geleden aan heb gemaakt.
allemaal onzin, niet?
AANGENAAM
ik ben een meisje, met een best apart leven, ik voel me vaak niet goed, en heb daar geen reden voor. ik schrijf op deze blog omdat ik graag alles kwijt wil kunnen wat me dwars zit, of iemand het leest maakt me niet uit, ik ben open. het boeit me niet meer wat je wel of niet weet, het is toch allemaal niet erg. het komt wel goed, dat komt het altijd, altijd weer.
maar na kwart voor negen, valt alles tegen, dan valt alles stil rond me heen, en dan loop ik rondjes op de stoep voor het gebouw waar ik net uit kom gelopen. Ik kijk naar binnen en zie mensen veel plezier hebben, ze lopen rond met koffie, en lekkere broodjes, en de gang erna is voor iedereen een biertje. We werden, en worden iedere vrijdagavond hartelijk verwelkomd om kwart over zeven. om kwart voor negen moeten we weer weg, en als we nog binnen zijn lijken ze het erg te vinden.
Maar dan ben je buiten, dan loopt iedereen van je weg, en dan voel je je eenzaam en verlaten. binnen is het gezellig, maar ze laten je buiten staan, niemand zal ooit naar buiten komen om te zeggen 'kom, kom naar binnen, het is daar toch hartstikke koud, kom hier en kom met me mee!' nee, zeker niet..
af en toe zie je zelfs mensen buiten komen, of van buiten naar binnen komen, je kent ze, ze kennen jou, maar ze zeggen geen hoi. Ze weten dat je er bent, maar ze kijken je niet eens aan. Zoiets voel ik gewoon, en dan voel ik me gekwetst. Geeft er dan niemand om mij? doe ik er niet eens toe? ben ik lucht?
het lijkt vreemd, voor me je ziet me blijven lachen, maar in feite verberg ik mijn ware zijn met grappen.
na kwart voor negen, is alle vreugde over, het liefst kruip ik dan in bed en ga ik lekker mijn band opbouwen met dromenland, maar helaas. als ik al in bed lig, kan ik nooit slapen, helaaaaas.
na kwart voor negen, valt alles gewoon ontzettend tegen.
God is love,
het begint allemaal om kwart over 7, het plezier, de pret. Dan lijkt eventjes alles helemaal geweldig, en voel ik me goed, helemaal tof. Zoiets kan je lekker een beetje socializen met vrienden en bekenden noemen. Je kan het ook gelukkig zijn noemen, want op die momenten voel ik me gelukkig. maar na kwart voor negen, als dat deel van de avond weer afgelopen is, voel ik me depressief. Heel depressief. Ik sms mijn vader dat hij moet komen, hij reageert niet, maar ik weet dat hij nu onderweg zal zijn.
Ondertussen loopt iedereen weg, niemand kijkt meer naar me om, behalve 2 meisjes die roepen dat ze weg zijn. Iedereen gaat snel weg, want het is koud, donker, en kil buiten.
Daar sta ik dan.
Helemaal alleen,
verlaten.
en ja, ik weet hoe het voelt, ik maak het vaker mee hoor, maar geloof me, dat wil nog niet zeggen dat het anders voelt als de eerste keer. Het went niet, en dat wil ik ook niet, want je aan niet leuke dingen wennen is niet ok. dat hoort gewoon niet, dus ik hoop dat dat ook nooit gebeurt. Maarja, zoiets kan je natuurlijk niet voorspellen he.
Ik loop nu eigenlijk maar wat rond te bazelen, wat heb ik nou weer te zeggen in een eerste post van een blog die ik misschien een uurtje geleden aan heb gemaakt.
allemaal onzin, niet?
AANGENAAM
ik ben een meisje, met een best apart leven, ik voel me vaak niet goed, en heb daar geen reden voor. ik schrijf op deze blog omdat ik graag alles kwijt wil kunnen wat me dwars zit, of iemand het leest maakt me niet uit, ik ben open. het boeit me niet meer wat je wel of niet weet, het is toch allemaal niet erg. het komt wel goed, dat komt het altijd, altijd weer.
maar na kwart voor negen, valt alles tegen, dan valt alles stil rond me heen, en dan loop ik rondjes op de stoep voor het gebouw waar ik net uit kom gelopen. Ik kijk naar binnen en zie mensen veel plezier hebben, ze lopen rond met koffie, en lekkere broodjes, en de gang erna is voor iedereen een biertje. We werden, en worden iedere vrijdagavond hartelijk verwelkomd om kwart over zeven. om kwart voor negen moeten we weer weg, en als we nog binnen zijn lijken ze het erg te vinden.
Maar dan ben je buiten, dan loopt iedereen van je weg, en dan voel je je eenzaam en verlaten. binnen is het gezellig, maar ze laten je buiten staan, niemand zal ooit naar buiten komen om te zeggen 'kom, kom naar binnen, het is daar toch hartstikke koud, kom hier en kom met me mee!' nee, zeker niet..
af en toe zie je zelfs mensen buiten komen, of van buiten naar binnen komen, je kent ze, ze kennen jou, maar ze zeggen geen hoi. Ze weten dat je er bent, maar ze kijken je niet eens aan. Zoiets voel ik gewoon, en dan voel ik me gekwetst. Geeft er dan niemand om mij? doe ik er niet eens toe? ben ik lucht?
het lijkt vreemd, voor me je ziet me blijven lachen, maar in feite verberg ik mijn ware zijn met grappen.
na kwart voor negen, is alle vreugde over, het liefst kruip ik dan in bed en ga ik lekker mijn band opbouwen met dromenland, maar helaas. als ik al in bed lig, kan ik nooit slapen, helaaaaas.
na kwart voor negen, valt alles gewoon ontzettend tegen.
God is love,
Abonneren op:
Posts (Atom)