Labels

zondag 27 maart 2011

omdat ik jou mijn leven schenk

Daar zat ik dan. Ik bevond mij op de weg der liefde, een weg die ik voor mezelf niet voor mogelijk zag te bewandelen. Je reist eenmans het leven door, niet geheel afzonderlijk en onafhankelijk van anderen, maar toch onderneem je deze reis grotendeels zelf. Je draagt jouw tas op eigen schouders, en gaandeweg wordt deze zwaarder en zwaarder tot je besluit er wat uit weg te halen. Soms vernietig je dit, maar soms leg je het gewoon neer op de grond, kijkt er nog een laatste keer naar en vervolgt vervolgens jouw reis. Gedurende deze reis denk je weleens terug aan hetgeen je hebt achtergelaten, een intens gevoel van verdriet treft jou en je besluit jezelf niet hierin mee te trekken. Geheel afsluiten lukt niet, want tijd heelt immers geen wonden, maar voorziet ze van een onopvallend, soms opvallend litteken dat de herinnering keer op keer vormt. Verwerken gebeurd wel over tijd, 'geef het een plekje', dus doe ik dit en wandel met fermere stappen verder...
En ineens is daar het lichtje in de duisternis, een verlichtende hand tegen de pijn, een geschenk. Tastbaar als in het fysieke, en beleefbaar als in gevoel. De wereld die jij zag te trotseren in je eentje, is nu een wereld die je besluit te delen met een geliefde. Liefde, affectie...kostbare geschenken die een diepere betekenis bezitten. Ik kan jou een mooi cadeau geven in materiele zin, jij zal het aannemen en wellicht zelfs mooi vinden. Maar ik kan jou ook woorden schenken, gesproken door het hart en door daden verwezenlijkt. Je zal deze koesteren, ergens heel diep, en op een willekeurig moment oproepen. Waarom? Omdat jouw hart de mijne is, jouw liefde mij toebehoort en ik jou mijn leven schenk...



Ik wou hem nog een enkele keer willen zien. Hem met mijn ogen willen aanschouwen, zonder een woord met hem te hoeven wisselen. Gewoon hem kunnen waarnemen met mijn zintuigen, om hem vervolgens te kunnen vatten in herinneringen en deze wanneer het moment daar is, op te roepen alsof hij nog in leven was. 
Ik wou hem nog een laatste keer willen aanraken, zijn huid willen voelen. Als de realiteit het toe zou laten, zou ik voor even mijn lippen op de zijne drukken, een zacht, liefkozend gebaar. Een beroering om de herinnering nog meer vorm te geven, want ik was bang hem te verliezen.
Ik wou hem nog een laatste keer willen horen. Hij hoefde niet tegen me te praten, zijn stem zou voldoende zijn. Ik wilde deze koesteren, en in gedachten kunnen toevoegen aan geconstrueerde beelden die naarmate de tijd vorderde steeds meer vervaagden. Want waar ik echt bang voor ben, is hem te verliezen aan vergetelheid. Zijn contouren te zien vervagen, alsof zijn bestaan slechts een illusie was, een onwerkelijk besef....

flowers, please do your work



deze outfit is kant en klaar gekocht bij de markt haha, iedere zaterdagmorgen ga ik daar wel naartoe om even te kijken of ze weer nieuwe leuke dingen hebben, en jahoor, dat hebben ze! ze hebben altijd gewoon kleren die bijvoorbeeld ook in de H&M hangen, en dan wat goedkoper, zoals dit jurkje, deze was 10 euro,
ik heb ook nog een portemonnee gekocht die zie je hier onder, en eerder had ik er al een baseballjack gekocht, en die zal ik ook even laten zien hieronder, die was ook maar 15 euro!




BTW: one of my fishes died, so I'm gonna purchase 2 today, haha that's my rule, when 1 dies I buy 2!

donderdag 24 maart 2011

wat voel ik dan..

Hoe kan ik dit verwoorden dat gevoel wat van binnen zit? Dat kan trouwens niet, want ik weet niet wat ik voel. Ik kan alleen een beschrijving geven met welke dingen ik in me hoofd zit. Maar nee, dat doe ik je niet aan. Ik weet niet hoe iemand zich voelt die een perfect leven heeft, niemand weet dat want niemand heeft dat. Ik kan je ook niet vertellen hoe iemand zich voelt als zij of hij een oorlog heeft overleefd. Ik kan je niet veel vertellen meer, zeker nu niet meer. Spreken doe ik niet, laat staan naar je kijken. Denken doe ik wel, maar hoe moet dat zonder een idee. 

Ik kan je alleen vertellen hoe het voelt als je in de put zit. Een ronde toren, zonder ramen waar je dan onderaan zit. Alleen, verdrietig en zonder hoop. Je denkt dat je er nooit uit kan komen. Je probeer het zelf maar telkens weer zit je er. Je kan het niet, dat weet je zelf ook ergens wel. 

Ik kan je ook vertellen hoe het voelt als iemand je er uit probeert te halen. Er wordt een touw naar beneden gegooid en er wordt gezegd dat je moet klimmen, maar halverwege zijn ze weg, daar zit je dan weer op de koude, donkere grond. 

Verder kan ik je ook vertellen hoe iemand je daadwerkelijk eruit haalt. Daar is nu iemand mee bezig. Hij tilt me telkens op en slaat een arm om me heen. Hij probeert me uit de put te tillen en telkens tilt hij me een stukje verder. Ik ben nog niet gevallen, want hij vangt me op. En wanneer mijn armen moe zijn van het kleine stukje klimmen wat ik zelf doe. Geeft hij me nog wat kracht om toch door te gaan.

woensdag 23 maart 2011

my room

uh alles is van links naar rechts hihi
- deur met passpiegel
- verwarming met stijltang erop
- schilderij van binnenste van een kiwi haha
- schoenen
- wasmand
- zelfde schoenen
- zelfde wasmand
- kledingkast
 - vissenkom
- troepjes
- tekeningetje
- mijn telefoon
- badeendjess
 -  mon gitaar :D
- jupiler tas
- L.A. candy -lauren conrad
- mijn bed met knuffelbeer
- schooltas van de primark

die knuffelbeer heb ik ooit van een crush gekregen hihi, toen het over was had ik de kop eraf gescheurd maar die heb ik weer gemaakt, want nu zijn we super goeie vriendjes geworden hihi




- nachtkastje
- sieradenkistje
- schilderijtje

random look


 Ik zit lekker op mijn bed met mijn zonnebril op omdat de zon zo heerlijk schijnt,  

 ik had geen zin om mijn haar te doen dus ik dacht hoppa knot in, haarbandje in, en het kan er wel weer mee door

de outfit:
- nike shirt
- wit hemd eronder van H&M
- rokje van newyorker
- 'fantasie panty' weet niet waarvan
-gouden kettinkje met kruisje
- gouden ring
-horloge gewoon van regal volgens mij
- oorbellen met zilveren blaadjes




de gouden ketting en de gouden ring heb ik áltijd aan, zijn een kadootje van mijn oma hihi

fishes, are you serious?


yes I am, I got 3 fishes this weekend, and I stole one from our pond gheheh,
I called them: henk, harry, henry and gerry,
hahaha, you're actually believing me do you?
well, deal with it, the next post won't be more interesting I think..

OGOD I had a film for you to see my fishes but because of some crazy dull reason I can't get it on my blog, damn..

vrijdag 18 maart 2011

Kick Ass voor Jaleesa


Ik hoop echt dat je deze bekijkt, en alle mensen in het filmpje zal bekijken,
het is geweldig wat Jaleesa allemaal overleeft heeft, (ze heeft een boek geschreven en er zijn uitzendingen op tv van) ze zat op het norbertuscollege te roosendaal(waar het filmpje opgenomen is) en daar zit ik ook op school, de meeste mensen van dit filmpje ken ik wel..
Ik heb deze erop gezet omdat ik het gewoon geweldig vind wat ze gedaan hebben voor Jaleesa, zo'n mooi persoon, met zoveel liefdevolle mensen die om haar geven, écht fantastisch!

woensdag 16 maart 2011

het ene boek daar op de plank

Vaak keek ik er naar, bekeek ik de kaft, met een heel eng plaatje erop, een vlinder, maar dan had het echt iets beangstigends. Ik was nieuwsgierig, en vroeg steeds aan mijn moeder om dat boek te mogen lezen maar nee, dat mocht ik niet, was veel te eng volgens haar.. 4 jaar geleden denk ik, ik was een meisje van 10 jaar, en was nieuwsgierig naar zowat alles en daarbij, las ik enorm veel. Ik had daarna láng niet gelezen, vond het iets voor sukkels, en nerds, en mensen die niets te doen hebben in hun leven.
Maar toch, na die vier jaar die voorbij zijn gegaan, was ik nog steeds nieuwsgierig naar dat boek, en vooral omdat ik nog nooit een thriller heb gelezen, werd ik toch wel weer erg nieuwsgierig. Ik vroeg aan mama of ik nu wel oud genoeg was om dat boek te lezen, en ze zei ja. En ik las het, en ik vond het geniaal, zeker een aanrader jongens!

LMFAO - Party Rock Anthem ft. Lauren Bennett, GoonRock

dinsdag 15 maart 2011

bloglovin

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/2416981/i-really-hate-to-be-like-this?claim=62qmuqdk3ng">Follow my blog with bloglovin</a>
hihi vanaf nu kan je me volgen met bloglovin, maar ik neem aan dat niemand me zal volgen, omdat ik enorm weinig bezoekers heb, en daarbij geen followers
MAAR, je kan me wel liken en followen met de button hier ergens op de pagina, zoeken maar dus.
EDIT: oke dat liken krijg ik dus niet voor elkaar, aangezien ik dat stukje in html écht niet kan vinden..

maandag 14 maart 2011

screw that fake smile

er is hier helemaal niks gewoons meer aan..

Mijn God, wat zeg je nou? 
Maar wacht, hoe kan dit nou 
Kzou hem straks toch weer zien 
En morgen ook misschien 
Maar nu zeg je dat 
Hij kwam net van de stad 
Was net op weg naar huis 
Nu komt ie nooit meer thuis 

Het lijkt wel oftie niet is weggegaan 
En dat istie niet, ik geloof het niet 
Het voelt alsoftie zo voor me kan staan 
Maar dat kan toch niet, want ik zie hem niet 

Hey wacht, wat ik net dacht 
Hoe moet dat nou toch gaan 
Met die feestmaand voor de deur? 
Heb geen zin in dat gezeur 
Ja wat had hij gewild? 
Hij wilde leven, wat is dat nou voor een vraag 
Jij denkt echt niet na 
Ja ik snap ook wel dat je bedoelt da'k gewoon moet gaan 
Maar d'r is hier helemaal 
Niks gewoons meer aan 

Het lijkt wel oftie nooit is weggegaan 
En dat istie niet, ik geloof het niet 
Het voelt alsoftie zo voor me kan staan 
Maar dat kan toch niet, want ik zie hem niet 

En nu is´t al weer bijna een week geleden 
Heb jou kist op´t laatst, toch maar vermeden 
Want ik wil niet weten hoe je bent 
Veel liever hoe je was, 
Hoe ik je altijd heb gekend 


En nu is alles toch echt voorbij 
En jij ligt er denkik, heel erg vredig bij 
Morgen toch maar weer een keer naar school 
Maar dat lukt me niet, mn kop zit veel te vol 
Ja ik snap ook wel dat je vind da'k gewoon moet gaan 
Maar d'r is hier helemaal 
Niks gewoons meer aan 

Mijn God hoe kan dit nou? 
Dat ik nog zeggen wou 
Hoeveel ik van je hou 
Of hield, 
Want dat is het nou..


God is love,

Eric Clapton - Tears In Heaven


they played this song on the funeral of my nephew, I miss him so much..

zaterdag 12 maart 2011

do you remember the time?

rokje: H&M (20 euro)
glitterpanty: scapino (3 euro)
blouse: pieces (18 euro)
bruin leren jack: vero moda(20 euro)
harem broek: wehkamp(17,50 euro)

random

yeah, today a post in english, maybe you won't like it, and maybe my english is reaaaally bad, but I hope not..
today, I was looking on the forum of girlscene, and I found a post about write a prisoner, it's a site where you can send a letter or an e-mail to people that live in prison. I found it really interesting, but unfortunately I had to be 18 to send something. And with my age, 14, that is no fun to look forward to, but yes, I'll maybe still know this site when I'm 18, and then, i will get friends in prison. 
The meanings are really spread about it, because maybe it's not safe. You can always have the fear that when that people are out of prison they're coming after you. I think that too, but you can pick someone who is on death row, and who is lonely. You have to look at that site, there are so many stories that can appeal to you,

but enough about that, I´m really sick you know. My voice is gone, and that for a week now.. but when I´m not sick, I sing, all day long, and I had a couple of performances with it.. The problem is I´m always scared that people are fooling me, saying that I cán sing, when I just can´t, and that makes me really insecure,
so my plan was to post a vid of me singing, and then I want open-faced meanings on my blog, so I know if I can sing well or not. I only do this, if I get comments on this post that I should do it, otherwise I do my best for something that nobody watches. (I need to get my voice back first, ehh.)

let me know.

In our darkest hour.
In my deepest dispair.
Will you still care?
Will you be there?

In my trails,
And my tribulations.
Through our doubts,
And frustrations.

In my violence,
In my turbulence.
Through my fear,
And my confessions.

In my anguish,
And my pain.
Through my joy,
and my sorrow.
In the promise of another tomorrow.

I'll never let you part,
For you're always in my heart.

© Michael Jackson - Will you be there

God is love.

Diddy - Dirty Money - Coming Home ft. Skylar Grey

vrijdag 11 maart 2011

CARNAVAL

dit jaar met carnaval:
ik doe zoals elk jaar dat ik al carnaval vier weer mee met jeugdcarnaval in mijn dorp, ik vind het wel geweldig om te doen, en dan heb je allemaal rangen, maar het is allemaal echt heel lastig uit te leggen, dus ik hoop dat je me gewoon begrijpt haha,
als ik meedoe aan die carnaval betekent het dat ik iedere dag van carnaval smiddags wegmoet, om feestjes te vieren, maar dan zonder alcohol, het is wel iets waar ik aan vast zit, omdat ik me er zelf voor opgegeven heb. Dit jaar, was ik samen met een goede vriendin van me prinses, en dat is dus de hoogste van de rangen, dit kan je ook maar 1 x worden (je kan niet zelf kiezen wat je word)
ik ben de linkse prinses, bij de installatie
daarna moesten de 2 prinsessen het gevolg ook gaan installeren, en dat probeerden we zo goed mogelijk te doen, ook al ging er wel best veel mis, en ieder feestje dat we kwamen, moesten we weer ons gevolg voorstellen, en sommige dingen gingen o zo fout, dat we bijvoorbeeld mensen vergeten of verkeerde dingen zeggen die helemaal niet horen ofzo, of dingen twee keer zeggen enzovoorts enzovoorts,
ik links, gevolg installeren

tsja dat is natuurlijk allemaal wel leuk en aardig enzo, maar natuurlijk heb ik ook nog mijn 'eigen' carnaval, wat niet onder bevel is, en waar ik niet persé altijd aanwezig hoef te zijn(wat natuurlijk wel heel leuk zou zijn), maar waar ik vanwege vermoeidheid ook altijd een paar daagjes van over moet slaan, ik ging dit jaar als indiaan, en als cowboy, en mijn broer kwam snachts thuis in een olifantenpak, dit pak vond ik helemaal geweldig dus ik had het gelijk aangetrokken, en me andere broer had er ook nog eens een foto van gemaakt, maar ik vind zelf om eerlijk te zijn dat ie best schattig is, hihi.
ik als olifant
ja die is lief hee? haha, ik hou zoveel van carnaval, jammer genoeg is het alweer voorbij voor dit jaar

God is love,

zaterdag 5 maart 2011

Coldplay - The Scientist

they played this song on a funeral of a friend from me, so it's really important to me

donderdag 3 maart 2011

wat ik wil 2

wat ik wil is:
- bikini, blouse, shirt, vest, jurk, sandalen : H&M
- oorbellen : chanel
- sneakers : adidas
- broek : MET injeans

woensdag 2 maart 2011

Adele - Someone Like You

concentratiekamp.

Ik ging vandaag naar een concentratiekamp,
en het was het echt, écht een kamp der waanzin,
zodra je binnenkwam al, je zou niet meer durven praten,
gangen die nogal muf ruiken,
 en dan de gedachte eronder, dat op deze plaatsen,
 waar jij nu rondloopt, duizenden mensen zijn overleden..
Als je binnenkomt, kan je links gaan op het begin,
 en dan kom je in de geheugen, herinneringen kamer aan.
Hier hangen duizenden namen aan de muur, en als je dat als begin te zien krijgt,
schrik je je rot, dan word het pas echt.. dan komt het pas dichtbij,
in het midden van de kamer, stonden een aantal urnen,
 waar as in zat van overleden mensen in het kamp.

maarja, dat is pas het begin,
daarna gingen we naar de 'hal', een soort donkere grot,
de man die ons de rondleiding gaf,
 zei dat ie zich voor zou doen als een ss-er
ineens begon hij hard te schreeuwen,
dat we met onze neus tegen de muur aan moesten gaan staan.
en zo stonden we daar, de mensen die er aankwamen,
moesten daar 2 volle uren gaan staan..

daarna kwamen we buiten,
 daar moesten we in 'achtung' gaan staan
handen tegen mijn lichaam, en voeten bij elkaar,
natuurlijk, als je daar net komt, heb je geen flauw idee wat het betekent,
maar dat leren ze je wel, maar niet subtiel
als ze heel hard achtung roepen,
en je gaat niet gauw op je plaats staan,
pakken ze je handen en slaan ze die met een knuppel tegen je dijen aan
en je voeten schoppen ze hard tegen elkaar aan,
daar werd je omstebeurt onderzocht, en al flink gemarteld, vind ik.

daarna gingen we naar de slaapkamers, kleine hokjes,
waar ze met zijn 16en in sliepen, 2 kleine tafeltjes,
een paar krukjes, en 2 schijtbakken,
ja, je mocht alleen 's morgens 30 seconden naar het 'toilet'
en 's avonds, voorderest niet, want als je het zou vragen,
zou je terplekke neergeschoten worden, je mocht niet weg van je werk.
dus 's nachts ging iedereen aan de gang,
het eten was :
smorgens 100 gram brood
smiddags 1 liter soep
savonds 125 gram brood
logisch, dat iedereen diarree kreeg,
waardoor de emmer snel genoeg volraakte,
mensen vonden het de beste oplossing
 om dus toch maar midden in de kamer te poepen,
ranzig, écht zielig..
en de mensen die dat op moesten ruimen?
met hun handen he, ze moesten het terug in de emmer scheppen.
lekker joh..

toen gingen we naar de cellen
kleine hokjes met een plankje die scheef staat,
je moest met je hoofd naar beneden gaan liggen,
kreeg een emmer op je hoofd,
en toen spoot er ineens water in,
je stikte erdoor,
vreselijk.
toen gingen we naar de kistenkamer
daar stonden de kisten alvast klaar,
om mensen lekker levend in te stoppen, heerlijk.
daarna naar de martelkamer,
ze hadden 2 blokken/driehoeken op de grond staan
en een haak aan het plafond hangen,
daar werd je aangehangen, zodat je hing op je buik,
dan lieten ze je vallen, en brak je je knieën en schenen,
en je kon ook stroomstoten, of brandplekken krijgen.

toen gingen we naar buiten, naar de werkplekken,
maar dat vond ik persoonlijk niet zo enorm interessant, ghehe.
daarna gingen we naar de palen en het podium,
waar belgische-joden gelijk afgeschoten werden tegen de paal
en waar niet-belgische-joden op de galg op het podium moeten

en als laatst liepen we naar de douches
wel gewone douches hoor, geen gaskamers,
de mensen kregen 3 minuten om heel hun lijf te schrobben
maar het belangrijkste waren de liezen en hun billetjes,
want de liezen kregen schurft
en de billetjes hadden poep eraan hangen,
als het water weer koud werd
was het teken dat ze gauw naar buiten moesten
daar moesten ze nog een kwartier buiten staan om op te drogen,
zelfs als het regende..

ik vond het echt verschrikkelijk om te zien,
en ik zou nog zoveel willen zeggen erover, maar deze post is al zo enorm lang dat ik er maar gewoon over op houd.

God is love,